In mijn vorige verhaal vertelde ik over hoe was om een half jaar oude zoon te hebben. Inmiddels is het al twee jaar stil en nu?! In dit verhaal ga ik jullie een ‘korte’ samenvatting geven over mijn afgelopen twee jaar en waarom er helaas zo weinig nieuwe informatie op deze site is gekomen. Plus natuurlijk een antwoord op de veel gestelde vraag, ‘Hoe gaat het met je?’

Allereerst, mijn excuses! Twee jaar lang heb ik jullie in spanning gehouden over hoe het nu eigenlijk met me gaat en wat er allemaal in mijn leven gebeurd. Iedereen weet er kan veel gebeuren in twee jaar tijd. Nou, dat klopt! Ga proberen jullie soort van stapsgewijs mee te nemen door de afgelopen twee jaar.

De rol als moeder

Wat ben ik gegroeid als moeder! In de eerste maanden ontdekte ik mijn rol als moeder, maar vooral in de maanden daarna groeide ik pas in mijn rol. Waar je in de eerste maanden alleen maar voed, verschoont en socialiseer met de kleine man. Ga je daarna een kind pas opvoeden, dingen aan- en afleren, hij vindt namelijk alles interessant. Daarbij heb ik ook geleerd mijn kind wat los te laten. Er zijn in die 2 jaar tijd flink wat blauwe plekken gevallen, doordat deze kleine man dingen wilde ondernemen wat hij eigenlijk nog niet kon of gewoon lekker in de tuin op avontuur ging. Nu is hij alweer bijna 4 jaar oud en nog steeds is het een ondernemend kind met blauwe plekken op zijn benen van het buiten spelen, klimmen en klauteren. Deze maand is hij langzaam al aan het wennen aan de basisschool en straks gaat hij fulltime, waar gaat die tijd toch heen?!

Een nieuw (t)huis

We waren al een langere tijd op zoek naar een nieuwe woning. Zeiden soms al gekscherend tegen elkaar, dat huis van mijn grootouders, zoiets zoeken we eigenlijk.. Maar in de omgeving waar we zochten konden we nergens niets vinden zoals dat. We hebben er samen veel over gehad en kwamen tot de conclusie dat als mijn grootouders ooit weg wilden, wij het mogelijk wilden over nemen. Nu kwam dat moment toch eerder dan verwacht. 2 jaar geleden hebben we veel gesprekken gehad, alles netjes laten taxeren en overeengekomen over een prijs. We gingen het huis van mijn grootouders kopen!

Mijn grootouders werden ingeschreven voor een huurwoning en toen begon ook het opruimen. Opruimen van de vele spullen die mijn grootouders beide hadden verzameld in al die jaren! Ze gingen nu namelijk een stuk kleiner wonen. In de tussentijd was het een koopcontact opstellen, hypotheek proberen te regelen en zelf opruimen en inpakken. Binnen een half jaar kregen ze de sleutel van hun woning en konden wij ook verhuizen.

Nu was het huis van mijn grootouders nog deels enkelglas, niet super goed geïsoleerd en niet onze stijl. Dus besloten wij om gelijk te beginnen met een grootse verbouwing, te beginnen bij het dak en de bovenverdieping. Tijdens deze verbouwing sliepen wij in een stacaravan die we in de tuin hadden geplaatst.

Alleen na een maand kwamen we er achter dat ik zwanger was van de tweede! Wat een wonder! Nu kregen we alleen wel een soort deadline voor een bovenverdieping..

Zwanger

Zwanger van een tweede.. Had het altijd wel gehoopt, maar dat dit zo spontaan zou gebeuren niet verwacht. De zwangerschap was een pittige tijd. Dit ook mede doordat we volop in een verbouwing zaten! Naast de verbouwing was het fysiek ook zwaar. In het begin van mijn zwangerschap had ik veel last van ochtendmisselijkheid. Op den duur had ik door dat ik vlak na het ontwaken, gelijk mijn tanden moest poesten en wat moest eten. Dan zakte het gelukkig dit wel wat weg. Helaas werd ik flink verkouden en begon ik met hoesten. Door het hoesten kreeg ik een buikwandbreuk. Deze breuk zat net onder het litteken van mijn PEG-J sonde. Wat heb ik hier een last van gehad! Ben uiteindelijk op de SEH beland, omdat ze bang waren dat er een zenuw bekneld zat. Maar het was helaas de kleine die bleef drukken op de zere plek. Uiteindelijk ben ik door deze pijnen bij 29 weken thuis komen te zitten en lukte het werken niet meer.

De gastroparese deze was een soort van wonderbaarlijk verdwenen tijdens de zwangerschap. Ik heb heerlijk kunnen genieten van al het eten wat ik mocht eten. Dit is helaas ook te merken aan de zwangerschapskilo’s die er nog aan zitten.

Half februari 2024 ben ik bevallen van onze tweede zoon. Inmiddels is hij dus ook alweer 1 jaar!

Kraamvrouwenkoorts

Na mijn bevalling werd ik flink ziek, met wel bijna 40 graden koorts voor meerdere dagen. Uit de kweken kwam dat ik een streptokokkeninfectie had in mijn baarmoeder. In de volksmond ook wel kraamvrouwenkoorts genoemd. Dit is een hevige infectie, waar vroeger veel mensen aan overleden.. Helaas een dag na deze ontdekking bleek ik ook een infectie in mijn voet te ontwikkelen. Deze infectie was mogelijk een uitbraak van de streptokok geweest, maar zeker weten doen we het niet.

Ik zat hierdoor bijna 2,5 week intensief aan de antibiotica en heb hierdoor de infectie gelukkig goed kunnen uitroeien. Helaas bleef mijn voet alleen wel veel pijn doen, met alle ontstekingsreacties erbij. Deze nasleep bleek helaas echt van de infectie te zijn. Mogelijk, na veel overleg met een fijne orthopeed, was er toch wat neurologische schade in mijn voet als restschade.

Voor nu gaat het allemaal weer goed. Ik kan weer 100% werken als oedeem- en kinderfysiotherapeut, spelen met de kinderen, wandelen en veel leuke dingen doen. De voet moet nog wel iets aansterken, maar dit komt vanzelf.

2 jaar stil

Het was hier dus even twee jaar stil, omdat we even gingen leven als gezin / een huis kochten / verbouwing startte / ik werd zwanger van onze tweede zoon / een nieuwe gezinssamenstelling kregen / ik ziek werd. Oef, nu ik dit zo opsom is het niet niks.. Terwijl op dat moment, doe je het gewoon. Leef je met wat je hebt en hoe het gaat.

Wil jij direct op de hoogte blijven hoe mijn verhaal verder gaat? Schrijf je dan nu in en ontvang een e-mail bij ieder nieuw geplaatst verhaal! Of volg mij op Instagram of Facebook.

Let op, voeg info@mijngastroparese.nl toe als contact anders wordt deze bij sommige in de spambox gezet.. (ook als je een reactie hieronder plaatst)