Inmiddels is het al twee jaar stil en nu?! In dit verhaal ga ik jullie een 'korte' samenvatting geven over mijn afgelopen twee jaar en waarom er helaas zo weinig nieuwe informatie op deze site is gekomen. Plus natuurlijk een antwoord op de veel gestelde vraag, 'Hoe gaat het met je?'
Voor mijn zwangerschap merkte ik dat er weinig bekend was over zwangerschap bij een Gastroparese. Daarom hoop ik dat mijn verhaal anderen lotgenoten helpt. In mijn vorige verhaal vertelde ik over de laatste weken van mijn zwangerschap en hoe de eerste maand is verlopen. Inmiddels zijn we een half jaar verder, maar hoe gaat dat …
Hoe waren de laatste weken van mijn zwangerschap? Is de kleine gezond geboren? Daarbij vertel ik hoe mijn lichaam is na de bevalling.
Inmiddels 30 weken zwanger, kan ik mijn lichaam al meer accepteren en heb ik mijn onzekerheid weer meer onder controle?
Vandaag ben ik precies 20 weken zwanger, een mooi mijlpaal om een te kijken hoe het is om zwanger te zijn met een Gastroparese. Om heel eerlijk te zijn en al een tipje van de sluier op te lichten, fysiek valt het mij nog best mee...
Vele van jullie weten van mijn grote kinderwens. Nadat ik de diagnose had gekregen heb ik in 2014 ooit als eens gevraagd of ik zwanger kon zijn en of dit effect zou hebben op de baby. Nu is er in de tussentijd al aardig wat gebeurd waardoor ik twijfelde of mijn kinderwens ooit tot vervulling zou kunnen komen. Kan mijn lichaam het aan?
2020 is een gek jaar, maar tevens ook een mooi jaar. Dit jaar een keer geen sondevoeding, eindelijk eens een keer vooruit kunnen kijken en plannen. Of toch niet? Daarnaast een korte samenvatting over mijn ervaring met het medicijn. Een ding is zeker, een trotse terugblik naar de afgelopen 3 jaar en de afgelopen vakantie. Wil je weten waarom? Lees dan gauw verder!
Kan het Maastricht UMC nog iets voor mij betekenden als second opinion bij mijn Gastroparese? Deel 2 - de vervolg stappen na de telefonische intake
Ons leven gaat door en maar door.. rust nemen we eigenlijk te weinig. Ik merk dat dit momenteel wel een beetje onze maatschappij is. Nu gaat de wereld langzaam steeds verder open, maar hoe houden we ons dan nog vast aan deze fijne balans?
Na mijn laatste terugval wilde ik een second opinion in het MUMC om weer eens met een frisse blik naar mijn klachten te kijken. Afgelopen week was het zo ver.