Sinds 2014 is er gastroparese geconstateerd. Aangezien het zo hard achteruit ging kreeg ik, vanaf half februari, sondevoeding om fysiek weer aan te sterken. Waardoor ik vanaf half maart 2018 een PEG-J sonde heb gekregen.
Bij een PEG-J sonde heb je geen trekkrachten van het eten aan de sonde. Wat ik dus wel soms had bij de neussonde. Het eten plakte wel eens een beetje aan mijn sonde en trok tijdens de slikbeweging de sonde iets heen en weer. Hier heb je tijdens de PEG-J dus geen last van.
Mijn maag kan alleen nog steeds niets tot nauwelijks iets verdragen. Het enige wat het verdraagt is vloeibaar, vloeibaar en nog eens vloeibaar..
Waar moet je dan aan denken?
- Drinkyoghurt
- Smoothies (vooral fruit met wat lijnzaad en uiteindelijk na verloop van tijd werd er ook wat spinazie in verwerkt wanneer dat ging)
- Soep (eerst bouillon-achtige soepen, uiteindelijk reageerde ik het best op tomatensoep)
- Natuurlijk veel thee en water (het is wel geen eten maar wel vloeibaar en goed voor het vochtgehalte in het lichaam)
Wat ik wel merkte was dat er ook echt een nadeel zit aan alleen maar vloeibaar eten. Je tanden krijgen namelijk geen tegendruk. Deze druk heb je nodig om je tanden stevig en sterk in het tandvlees te houden. Na een tijd deze druk niet te hebben, merkte ik dat mijn tanden gevoeliger waren en ook minder sterk waren. Ik was dan soms echt blij als ik een soepje nam/maakte waar nog stukje zacht gekookte tomaat in zat.
Heel gek om te merken dat je dan al blij wordt van zo iets kleins, maar ook zo fijn!
Helaas blijf het alleen niet hierbij. Mijn maag bleef mopperen en ik kreeg er nog steeds geen vat op. Daarom heb ik in overleg met mijn specialist een periode alleen sondevoeding genomen, met overdag dan nog wel wat gedronken (thee of water). Persoonlijk vond ik toch wel een van de mentaal zwaardere periodes. Geestelijk had ik zo een ritme en een drive, minimaal 3-6 keer op een dag iets eten. Zeker ’s avonds vond ik het moeilijk, stond namelijk soms ‘gewoon’ het eten te maken voor mijn vriend en die at wel ’s avonds zijn avondmaal. En dan zit je er echt letterlijk maar bij..
Lichamelijk is dat niet zo een probleem, mijn lichaam wilde toch geen eten. Dus die behoefte was er niet, maar de mentale omslag was dan wel moeilijk.
Smaakt het eten dan ook niet?
Dit is een vraag die door bijna iedereen al wel een keer is gesteld..
Het eten smaakt mij heel goed! Dat maakt het ook zo moeilijk. Er is niks met mijn smaakpupillen en/of reuk. Daarom heb ik ook vaak gehad dat ik (omdat het zo goed smaakte) te veel al had gegeten en weer last kreeg.
Het eten smaakt mij heel goed! Dat maakt het ook zo moeilijk. Er is niks met mijn smaakpupillen en/of reuk. Daarom heb ik ook vaak gehad dat ik (omdat het zo goed smaakte) te veel al had gegeten en weer last kreeg.
Dit maakt alles nog frustrerender. Je moet jezelf maar eens voorstellen.. je eet iets wat je super lekker vind en je al een tijd niet hebt gegeten. Alleen moet je na 2 happen stoppen, want anders krijg je na 5-10 minuten stekende pijn in je buik. Wat doe je?
Nadia