Voor mijn zwangerschap merkte ik dat er weinig bekend was over zwangerschap bij een Gastroparese. Daarom hoop ik dat mijn verhaal anderen lotgenoten helpt. In mijn vorige verhaal vertelde ik over mijn twijfel en of het allemaal wel goed zou gaan. Vandaag ga ik hier op verder.

---

Na mijn vorige bericht, dat ik mijn zwangerschap kenbaar maakte heb ik heel veel mooie en lieve berichten gehad. Dank je wel daarvoor! Vandaag ben ik precies 20 weken zwanger, een mooi mijlpaal om een te kijken hoe het is om zwanger te zijn met een Gastroparese. Om heel eerlijk te zijn en al een tipje van de sluier op te lichten, fysiek valt het mij nog best mee.

Hoe gaat het nu?

Fysiek

Op fysiek vlak gaat het tot nu toe gelukkig nog erg goed met me. Mijn buik groeit goed en met de kleine gaat het gelukkig ook helemaal goed. Vorige week hebben we de 20 weken echo gehad, alles was goed! Wat een geruststelling is dat. Het groeit goed en beweegt volop. Ik voel de kleine ook al bewegen en dat wordt met de week steeds meer.

Qua maag blijft het tot nu toe ook nog redelijk stabiel en goed. Ik kan gewoon nog blijven eten zoals voor mijn zwangerschap. Soms heb ik qua energie of lage bloeddruk behoefte aan wat meer voeding, maar dan word ik soms toch ook terug gefloten. Gelukkig niet te hard, maar toch geeft de maag dan aan dat het genoeg is.

Mentaal

Op mentaal vlak merk ik alleen dat ik soms een beetje in gevecht zit met mijzelf. Vind het stiekem toch wel eng om het hier zo open en eerlijk op te schrijven, aangezien alleen mijn vriend en verloskundige dit nog maar weten. Maar wil ook dat anderen lotgenoten en/of zwangere weten dat ze niet alleen zijn.

Ik zit soms een beetje in gevecht met mijzelf, grotendeels omdat ik mijn lichaam niet altijd even kan accepteren hoe het nu is of wordt. Mijn buik groeit, ik wordt zwaarder, ben sneller buiten adem, heb minder conditie & kracht, mijn buik doet vaker zeer (vooral groeipijn of dat de banden wat laks worden). Ja, ik weet het. Dit zijn de normale zwangerschapskwaaltjes. Mijn hoofd weet het ook echt dat dit bij de zwangerschap hoort en dat het nodig is om de kleine te laten groeien. Alleen mijn hart weet ik het soms even niet meer.. die heeft soms nog een gevecht.

Had mijzelf eindelijk kunnen accepteren hoe ik nu was. Wilde ook niet meer terug naar de oude versie van mijzelf (de iets stevigere en minder fitte ik). Had eindelijk een balans gevonden met mijn nieuwe ik, voelde me steeds meer mijzelf. Blij met mijn figuur, werd steeds fitter en was zelfs volop aan het genieten.

Alleen nu ben ik het even kwijt… ben dus sneller moe,  sporten heb ik echt geen puf meer voor, mijn buik groeit, buik die zeer doet (soms weet ik ook echt niet of het de aandoening is of door de zwangerschap) en het genieten.. ik weet soms even niet hoe het moet..

Als ik soms in de spiegel kijk, kan ik niet genieten van mijn mooi en goed groeiende buik, waar onze kleine in groeit en ontwikkeld. Ik zie mijzelf dan soms als een dik persoon.. Dit wil ik niet, maar het gebeurd soms wel. Maar aan de andere kant zie ik soms een foto van mijzelf en dan denk ik; ‘wauw ben ik dat? Wat ben ik mooi zwanger!’

Oef, het hoge woord is eruit. Vind het zo moeilijk en eng om het zo te verwoorden. Ik weet echt dat het steeds beter gaat worden, merk nu ook al wel steeds meer dat ik ga genieten van de schopjes van onze kleine. Het gevoel van dankbaarheid overvalt mij ook steeds vaker. Maar ik moet mentaal weer even een balans terug zien te vinden.

Misschien zijn het ook deels de hormonen, of de mindere tijd van het jaar of dat ik niet gewoon even lekker kan genieten van rondslenteren in een babyzaak en snuffelen tussen alle babyspulletjes.. De maatregelen maken het ons helaas niet heel veel makkelijker, maar zijn wel helaas wel noodzakelijk of we er nu mee eens zijn of niet.

Ik hoop dat iedereen gezond blijft in deze tijd. Wees lief naar elkaar en geniet van de kleine dingen om je heen. Dit ga ik ook zeker weer proberen!

Wil jij direct op de hoogte blijven hoe mijn verhaal verder gaat? Schrijf je dan nu in en ontvang een e-mail bij ieder nieuw geplaatst verhaal! Of volg mij op Instagram of Facebook.

Let op, voeg info@mijngastroparese.nl toe als contact anders wordt deze bij sommige in de spambox gezet.. (ook als je een reactie hieronder plaatst)