Het leven gaat door, ondanks alles..

Sinds 2014 heb ik de diagnose Gastroparese, waar ik de eerste 3 jaar goed mee heb kunnen leven. Helaas gingen de klachten eind 2017 een diep dal in. Uit het diepe dal ben ik wel redelijk uitgeklommen, maar sinds afgelopen december kwakkel ik maar weer wat aan..


Alleen merk ik ook het leven gaat door.. Werk, school, huishouden en leuke dingen willen doen. Soms zijn die ballen hooghouden een grote kunst. Ik weet, ik hoef ze ook allemaal niet hoog te houden. Maar wil het zelf graag..

Werk
Dit blijft wel redelijk stabiel, werk nu ongeveer 14 tot 16 uur per week als fysiotherapeute. Hierbij werk ik vooral als Oedeemtherapeute en begin nu steeds meer met kinderen te werken.  Het werk, vooral met kinderen, geeft mij zo veel plezier en energie. Daarom doe ik het zo graag!

School
Hier zit ik gelukkig in de afrondende fase, het afstuderen! Merk wel, dat ik hier wel echt klaar mee ben.. 4 jaar is lang.. Ondanks dat ik redelijk op schema lig met het schrijven, merk ik toch stiekem meer stress dan dat ik had verwacht. Afgelopen weekend mijn laatste feedback gekregen, dus dit nakijken/aanpassen, dan laten nakijken door verschillende mensen. Dan hoop ik dat het minimaal een 6 is, zodat ik begin juni mag verdedigen! Ja, je leest het goed.. Ik ben een van de zesjes-cultuur, voldoende is voldoende. Dit heb ik de afgelopen jaren wel geleerd, ziek zijn en een ruim voldoende halen is geen realistisch doel. Hoe graag ik het ook zou willen. Ik zou al erg trots op mijzelf zijn dat ik na alles begin juli mijn diploma in ontvangst zou mogen nemen. Dan lekker aan de slag als een echte kinderfysiotherapeut!

Huishouden
Ja, wat moet ik hier van zeggen.. De een vind het leuk, de ander een ding wat ook moet gebeuren.. De laatste tijd val ik een beetje in de laatste categorie. Dit terwijl ik een paar weken geleden vol energie (ik genoot er ook van) mijn ramen buiten stond te zemen, mijn huis opruimde en dansend stond te poetsen. Koeken, dit is ook zo een taak die moet gebeuren. Als ik dit niet doe, dan eet ik niks of iets kleins en makkelijks. Mijn vriend flanst dan vaak een makkelijke, ongezonde hap in elkaar terwijl hij ook iets beter wilde gaan eten. Dus probeer ik toch bijna elke avond iets te verzinnen en klaar te maken voor ons twee.

Leuke dingen doen
Twee weken geleden zijn mijn vriend en ik op zaterdagavond uit eten geweest met daarna een uurtje poolen. Wat was dit weer even fijn. Het was al een lange tijd geleden dat we samen uit eten waren geweest. We hadden voor dit jaar ook afgesproken dat we meer zouden wandelen en genieten van de natuur. Helaas met al die regen en storm van de afgelopen periode is dat er echt nog niet van gekomen. Op dat soort momenten merk ik ook echt dat ik nog niet genoeg kracht en energie heb om tegen de wind in te gaan. Die zaterdagavond begon er ook een storm en moest mij letterlijk vasthouden aan mijn vriend om mij staande te houden!

Tijdens dat avondje uit kwamen we ook wat vrienden tegen, waarvan ik er één al een lange tijd (lees; meer dan een jaar) niet had gezien. Hij vroeg hoe het met mij was aangezien en vertelde dat hij het zo knap vond dat ik zo kon stralen en lachen die avond met daarnaast zo makkelijk, nuchter over mijn ziek zijn kon praten. Toen zei hij: “Het is goed en een kracht dat je zo nuchter bent en ook zo naar je situatie kan kijken. En wanneer dit even niet lukt, dat je vriend zo nuchter is en altijd achter je staat. Als dit niet zo was, dan was je situatie vast een stuk moeilijker”. Dit opende wel echt even mijn ogen. Ergens wist ik dit wel, maar had het zo nog nooit echt bekeken. Dit was even de spiegel die ik nodig had. Ik dacht namelijk dat mijn vriend de enige nuchtere was van ons twee, maar eigenlijk ben ik dat zelf ook!

Fysiek
Deze stormachtige, koude en natte dagen/weken zijn niks voor mij. Voel mij leeg, snel koud en wil mij daardoor eigenlijk volproppen met eten/energie wat eigenlijk ook niet gaat.. Hebben jullie dit ook met dit soort dagen?
Onbewust doe ik het dan toch wel en merk ik weer dat mijn maag dit echt niet fijn vindt. Daarbij heb ik al weken weer last van een opgeblazen gevoel, mijn buik is voor mijn gevoel twee keer zo dik en weet niet zo goed wat ik er mee aan moet.
Helaas heb ik van Maastricht nog steeds niks gehoord, dus volgende week ga ik daar zelf maar eens naar bellen. Al is het maar om te vragen hoelang het ongeveer nog gaat duren.

Iemand misschien tips om snel en gemakkelijk aan energie te komen? Liefst niet alleen maar suikers.. (weet, ik neem ook al drinkvoeding) Of tips tegen een opgeblazen buik?

Verder is er in de afgelopen maand niet heel veel veranderd, we kabbelen maar een beetje voort!

Wil jij direct op de hoogte blijven hoe mijn verhaal verder gaat? Schrijf je dan nu in en ontvang een e-mail bij ieder nieuw geplaatst verhaal!

Let op, voeg info@mijngastroparese.nl toe als contact anders wordt deze bij sommige in de spambox gezet.. (als je een reactie hieronder plaatst)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *